Zaterdag 12 mei, 21.18 uur

Lindsay huivert. Ze voelt de koele avondwind langs haar enkels strijken, haar huid wordt daar slechts bedekt door het zwarte nylon van haar kousen. Ze hoort het monotone suizen van het verkeer op de snelweg enkele tientallen meters achter haar. Het ronken van een zware motor die optrekt. De geur van uitlaatgassen bereikt haar neus, verdringt voor een paar ogenblikken de geuren die de lenteavond met zich meedraagt. Dan voelt ze de greep van zijn hand rond haar onderarm, terwijl hij haar met zich mee leidt. Door het duister waar ze alleen is, haar ogen bedekt door de blinddoek.

Wat voert hij in zijn schild?

“Misschien neem ik je wel mee naar een parkeerplaats langs de snelweg en stel ik jouw voze lijf ter beschikking van een paar bronstige vrachtwagenchauffeurs…”
Gemoedereerd sprak Jean die woorden uit toen hij eerder die avond van zijn restje wijn nipte. De onberispelijk geklede ober had zich net van hun tafeltje verwijderd na het serveren van de koffie en haar digestief. Onwillekeurig huiverde ze toen het tot haar doordrong wat hij eigenlijk had gezegd. Hij keek haar aan van onder zijn wenkbrauwen, zijn ogen glinsterend. En ze had meteen beseft dat hij er toe in staat was om haar aan een dergelijke vernedering bloot te stellen.

Het zou de eerste keer zijn dat ze zich weer over zou geven aan een opwindend avontuur na de mislukte behandeling. Maanden waren ze geabsorbeerd geweest door injecties en hormonen. Op een bepaald moment waren ze het allebei zat. Jean had gesteld dat ze dan maar op een andere manier moesten zien hoe ze de natuur een handje konden helpen om hun diep gekoesterde wens te vervullen.

Jean boog zich naar haar toe, op gedempte toon was hij verder gegaan. “Dat vraag ik me nou regelmatig af, als ik in het weekeinde ’s avonds langs die parkeerplaatsen rijd… Zij aan zij trucks, uit allerlei obscure Oost-Europese landen… Chauffeurs die een heel weekeinde rondhangen, ver van huis. Ver van hun vrouwen, hun vriendinnen… Zich dood vervelend… Bladerend in groezelige seksboekjes, zich verlustigend aan porno op het web… Fantaserend over seks. Ik denk dat er truckers zijn die wel raad weten met een onverzadigbare vrouw als jij…”
Jean leunde weer naar achteren in zijn stoel en peilde het effect dat zijn woorden op haar hadden. Een moment las hij afschuw in haar barnsteenkleurige ogen. Maar hij zag ook wat anders… Haar blik kreeg dat omfloerste: een subtiel waas, slechts waarneembaar voor hen die haar werkelijk kenden. Als hij dát zag, dan wist hij het. Dat de begeerte in haar lichaam was ontwaakt. Het besef joeg een geile scheut door zijn onderlijf, deed het stuwen achter zijn gulp. Ze keek hem aan, het hoofd iets gekanteld, haar vingertoppen wezenloos de voet van haar likeurglas strelend.

Enkele seconden buitelden de gedachten door haar hoofd. Voor haar geestesoog zag ze de beelden. Naast hun vrachtwagens rondhangende kerels. Rauw, onverzorgd, krachtig, mannelijk. Achteloos een sigaret in hun mondhoek terwijl ze onder een lantaarnpaal met elkaar spraken. Leep keken ze haar richting uit toen Jean ze met zijn aanbod bij hun gesprek zou storen. Alsof ze hun blikken al kon voelen die over haar verschijning zouden glijden. Een vrouw met onmiskenbare rondingen, haar blonde haren opgestoken. Gekleed zoals het betaamt voor een bezoek aan het restaurant waar Jean vanavond de voorkeur aan gaf. Ongetwijfeld zou het ze bevallen wat hij hen zou laten zien.
De gedachte maakte Lindsay bewust van het klamme gevoel in haar schoot. En van het feit dat ze die avond geen slipje droeg. Precies zoals hij haar had opgedragen. Ze kon een genotvolle huivering niet onderdrukken. En hij had het donders goed in de gaten. Behaaglijk schurkte hij zijn rug tegen de leuning van zijn stoel terwijl hij de geur inhaleerde die opsteeg uit zijn glas. Er speelde een vileine glimlach rond zijn lippen.
“Hoeveel zouden we er ontmoeten? Vier of vijf…? Stuk voor stuk geladen, al een poos zijn ze niet aan hun gerief gekomen. Het zijn dure tijden… Naar de hoeren zit er niet in…”
Jean fixeerde haar blik terwijl hij voortging met haar provoceren. “En dan krijgen ze zo’n vrouw als jij op een presenteerblaadje aangeboden…” Hij zag hoe haar adem een ogenblik stokte, ze haar ogen bijna onmerkbaar vernauwde en voorzichtig met haar voortanden op haar onderlip beet. “Bevalt die gedachte je, mijn meisje…?” teemde hij.

In haar verbeelding zag ze al hoe ze te midden van die kerels van hand tot hand zou gaan. Willoos, maar tegelijkertijd o zo gewillig. Haar naakte lijf betast door wildvreemde handen. Harde pikken die zich aan haar zouden opdringen. Ze zouden haar dwingen ze in haar mond te nemen. Ze zouden haar in een positie duwen waarin ze bezit konden nemen van de begerige openingen van haar onderlijf.
Ze probeerde die gedachten op afstand te houden. Hier, nu, in de comfortabele luxe van het restaurant. Het was iets waar ze weet god hoe lang al over fantaseerde. En dat alleen nog maar intenser deed sinds Jean er was om haar aan te moedigen haar fantasie de vrije loop te laten. Net als de sappen van haar onverzadigbare schoot.

Het was alsof Jean haar gedachten kon lezen.
“Ik durf te wedden dat je het je hier en nu zit voor te stellen… Dat ik een vijftal kerels van de Balkan toelaat zich met jou te amuseren. En ik durf nog meer te wedden… Namelijk dat jij van die gedachte een drijfnatte kut krijgt.”
Ze zag de glinstering in zijn ogen. Ze vond hem onweerstaanbaar als hij zo naar haar keek. Onwillekeurig wreef ze haar dijen tegen elkaar. Wat ook niet hielp was dat hij haar de anderhalve week voorafgaand aan deze avond had verboden om klaar te komen. Het had haar moeite gekost, maar ze was gehoorzaam geweest.

Lindsay vervloekte al die onbetamelijke gedachten die door haar hoofd spookten. En tegelijkertijd voelde ze de opwinding door haar onderlijf wentelen. De ogen niet loslatend van Jeans hautaine ogen waarin ze de sintels van zijn geilheid kon zien gloeien, dronk ze het laatste restje likeur. Het lege glas zette ze nauwgezet voor zich op het witte damast. “Smeerlap”, siste ze. Een triomfantelijke glimlach krulde rond zijn volle lippen. Hij wenkte de ober om de rekening te vragen.

Zaterdag 12 mei, 21.21 uur

Ze is nu overgeleverd aan de leidende handen van Jean. “Til je voet hoger op, je loopt nu de stoep op…”
De hak van haar pump schraapt droog langs het beton. Ze voelt hoe de hand op haar linker bil haar stuurt. Ze hoort het voortdurende suizen van het verkeer op de snelweg. Ze voelt de kille avondlucht rond haar benen. Haar hart bonkt nu in haar keel.
Diep van binnen weet Lindsay wat er nu te gebeuren staat. Ze heeft geen andere keus dan het te ondergaan. Zo voelt het tenminste. Maar is dat wel zo? De gedachte klieft als bliksemflits door haar bewustzijn. Dat ze nu stil kan blijven staan. Dat ze de blinddoek van haar ogen omlaag kan trekken. Dat ze tegen Jean kan zeggen dat het zo genoeg is. Maar de gedachte wordt abrupt weer opzij geduwd. Door een belofte die naar haar lonkt als een jonge, voluptueuze hoer naar een zeeman die na weken voet aan wal heeft gezet.
Weer ziet ze achter haar blinddoek de flarden van die onmogelijke fantasie. Die ontwaakte toen Jean haar na hun diner schijnbaar achteloos heeft aangestipt. Maar die in haar sluimert sinds ze een jong meisje is. Een ontmoeting in het donker. Onbekende mannen, zonder gezicht. Tastende handen, begerig en dierlijk graaiende vingers. Ongeschoren wangen die raspen langs de dunne huid van haar hals. Hunkerende vingers die ontdekken dat ze tussen haar benen heet is en vochtig. Niet droog en afwijzend, gesloten van afschuw en walging over wat ze met haar zullen doen. Maar open en begerig.

Klaar om genomen te worden.

Het was altijd haar geheimste fantasie geweest. Ze had haar ontelbare malen met haar ogen dicht doorleefd, zichzelf genot schenkend. Ze had hem met geen enkele minnaar durven delen. Totdat Jean in haar leven kwam. Jean die haar neemt zoals ze is. Die opgewonden raakte toen ze hem confronteerde met haar verlangens, haar zonder voorbehoud meenam in hun reis om ze schaamteloos samen te verkennen.
Door het gedoe met de vruchtbaarheidsbehandelingen raakten die verlangens naar de achtergrond, maar nu voelt ze, ze weer pulseren. Misschien nog wel hartgrondiger dan ooit tevoren. Ze heeft geleerd dat ze Jean kan vertrouwen. En dat, dat vertrouwen de sleutel is voor ongekend genot.

De passen van haar hooggehakte pumps klinken hol over het plaveisel. Jean loodst haar zonder dralen over het uitgestrekte parkeerterrein. Hij voelt de adrenaline pompen door zijn lijf. Het is een vermetel plan dat hij ten uitvoer gaat brengen. Maar hij twijfelt niet aan het welslagen ervan. De gedachte aan waar hij zo getuige van zal zijn, bezorgt hem een kloppend gevoel achter de rits van zijn pantalon. Zijn blik glijdt over de kentekenplaten van de trucks die dicht langs elkaar in het gelid staan. Hij voelt een huivering trekken door het vrouwenlichaam waar hij zijn armen omheen geslagen heeft.

In de vestiaire van het restaurant had hij Lindsay in haar mantel geholpen. Ze zag er stralend uit. Haar wikkeljurk sloot als een tweede huid rond haar welgevormde lijf. Hij had haar opgedragen eronder alleen het rode bustier te dragen, afgezet met zwart kant. Hij had het anderhalve week geleden aan haar cadeau gedaan. Begeleid door de boodschap dat hij niet wilde dat ze vóór deze avond een orgasme had.

Voordat ze aan tafel gingen had hij zich ervan verzekerd dat Lindsay, zoals hij gebood, geen broekje droeg. Hij reikte haar de hand om haar te helpen uit te stappen uit de Aston Martin. Om vervolgens haar arm op haar rug te draaien en haar lijf tegen de zijkant van de wagen te drukken. Zijn andere hand gleed onder haar mantel om te zoom van haar jurk vliegensvlug tot boven haar middel op te tillen. De huid van haar blote billen glom mat in het late licht van de avondschemering.

De aanblik vervulde Jean met tevredenheid. Hij had de mantel weer laten zakken om haar met zwarte kousen bedekte dijen aan al te belangstellende blikken te onttrekken. “Ik zie dat je gehoorzaam bent,” fluisterde hij in Lindsay’s oor. Om provocerend met zijn tong langs haar linker oorschelp te raspen. Hij weet hoe lekker ze dat vindt. Hij liet haar los, nam haar rechter arm en begeleidde haar naar de ingang van het restaurant.

Terug in de wagen na het diner had Jean zich naar Lindsay toegebogen om haar uitgebreid en gulzig te kussen. Zijn tong die de hare dwong tot een trage dans in haar mond, bezorgde haar krampjes in haar schoot. Zijn koele vingertoppen gleden langs de binnenkant van haar dij omhoog. Ze had het loom onderuitgezakt toegelaten. Ze voelde hoe zijn daadkrachtige vingers haar vulva streelden. Moeiteloos gleden ze vervolgens tussen haar glibberige schaamlippen in haar. Genot rolde door haar lichaam terwijl ze zich gelijktijdig door hem liet tongen en vingeren. Ze sperde haar dijen zover uit elkaar als haar jurk dat toeliet. Het leer van de zitting kraakte onder haar billen.

Uiteindelijk werd ze gewaar hoe Jean zijn vingers uit haar kut terugtrok. Vrijwel tegelijkertijd verbrak hij zijn kus om zijn wijs- en middelvinger in haar hijgende mond te dwingen. De vingers waren nat, bedekt met haar geil. Het smaakte zoet en prikkelend, proefde ze terwijl ze er aan sabbelde. De sensatie bezorgde haar een opgewonden rilling.
Traag liet Jean zijn vingers uit haar zuigende mond glijden. Om naar het handschoenenkastje vóór haar te reiken. Ze zag zijn vileine glimlach terwijl hij de blinddoek tevoorschijn haalde. Toen hij de gladde zwarte stof voor haar gezicht bond, werd ze het dubbelhartige gevoel in haar buik gewaar. Een vage misselijkheid, wedijverend met rimpelingen van onverholen lust. Ze durfde er niet aan te denken wat Jean met haar van plan was. Maar tegelijkertijd kon ze bijna niet wachten om het te ontdekken.

Weer draait Lindsay’s maag zich bijna om, nu ze in de kille avondlucht halt houden. Maar het gevoel in haar buik laat zich moeiteloos overstemmen door de gloed die uitstraalt vanuit haar baarmoeder. Dan hoort ze, ze: onderdrukte stemmen, vol met haar onbekende sisklanken, die met elkaar praten. Mannenstemmen. Haar adem stokt in haar keel als ze hoort wat Jean zegt: “Diese Dame braucht ein paar Männer die es ihr mal so richtig besorgen …”

Zaterdag 12 mei, 21.25 uur

Hij ziet de verwonderde blikken in hun ogen. Dan hoe de vijf mannen ze over de blonde vrouw aan zijn zijde laten glijden. Geladen stilte te midden van de geparkeerde trucks. Zwijgend wisselen de mannen vervolgens enkele blikken onder elkaar uit. Jean neemt Lindsay weer bij de hand, leidt haar naar de ruwe houten picknickbank. De mannen wijken, laten hen passeren. Hij ontdoet haar van haar mantel, dan van de wikkeljurk. Zodat ze slechts in haar bustier en zwarte kousen op hoog gehakte pumps in het gelige licht van de straatlantaarn staat.

Jean wenkt de mannen dichterbij. Lindsay laat hij plaatsnemen op de rand van de tafel. “Achterover leunen en je benen spreiden…” gebiedt hij haar. Hij ziet hoe haar harde tepels door het satijn van de bustiercups priemen. Niet alleen vanwege de koele avond, weet hij. Hij fixeert de blikken van de verblufte chauffeurs. Zorgt dat ze nauwgezet toekijken als hij Lindsay’s borsten ontbloot. In het kille licht ziet hij hoe de blanke huid onder haar sleutelbeenderen gekleurd wordt door een blos. Koortsachtig deinen haar borsten op en neer.

Dan glijdt zijn hand langs Lindsay’s buik omlaag, naar haar schoot. Zijn vingers legt hij op de pruilende schaamlippen. Plompverloren legt hij haar kut voor de vorsende blikken van de vreemde mannen open. Hij hoort hun bronstige gegrom, de krachttermen die ze uiten naar elkaar om hun bewonderende fascinatie uit te drukken. “Kurva…”, verzucht een van hen.

Treffender kan hij het niet verwoorden, bedenkt Jean met een triomfantelijke glimlach op zijn gezicht. Zijn vingers glijden op en neer in haar drijfnatte spleet. Om ze vervolgens met overvloedig vocht bedekt te tonen aan de chauffeurs die langzaam van hun verbazing aan het bekomen zijn.

Eén van hen richt zich nu tot Jean: “Wie viel…?” De voertaal van dit avontuur is Duits.
Jean heeft die vraag verwacht. “Weil sie es so sehr braucht, für euch… umsonst”, antwoordt hij kalm. “Aber nur zu meinen Konditionen… Fotze und Arsch nur mit Lümmeltüten. Oralverkehr ist erlaubt. So wie Abspritzen über ihr Gesicht und Titten…”

Een intense huivering trekt bij deze woorden door Lindsay’s lijf. Zo onbestaanbaar liederlijk. En bovenal: het gaat over haar. Over haar lichaam, haar borsten, over haar kut en haar gezicht. Ze hoort de schrijnende stem schreeuwen in haar gedachte: “NEE…!!” Maar ze voelt ook dat onvermijdelijk stuwende gevoel in haar schoot, de onbedwingbare lust, de hartgrondige wil door deze vreemde mannen gepakt te worden. Om klaar te komen, bevredigd te worden.

Ze voelt Jean’s warme hand op haar blote schouder en hoort zijn kalme stem: “Und noch was… Wenn ich sage genug, dann ist genug… Einverstanden?”
Zijn stem laat niets de duiden over. Ze hoort het instemmende gebrom van de onbekende kerels. En dan de stem fluisteren vlakbij haar oor: “Zo meisje… geniet er van. En vergeet niet… ik ben bij je, wat er ook gebeurt…” De zachte woorden, ze zijn voor haar het signaal om zich over te geven.

Lindsay kan een zucht niet onderdrukken als een stel lippen haar borst kust, de punt van een tong aarzelend zijn weg zoekt rond haar hard gezwollen tepel. Ze voelt handen begerig haar lichaam betasten. Vingertoppen over haar glad geschoren venusheuvel, langs de dunne huid van haar lies. Langs haar dij waar de huid vochtig is van de druppels die onophoudelijk uit haar kut sijpelen. Ze voelt handen die haar kuiten pakten, haar benen verder spreidden. Achteroverliggend op haar uitgespreide mantel bovenop de tafel. Jeans warme handen rusten op haar schouders. Kalm, geruststellend. Ze voelt dat het goed is. Ze ontspant. Ze geeft zich over.

De mannen houden zich niet in. De punt van een tong duwt tegen de onderkant van haar vulva, wrikt een beetje en vindt dan zijn weg tussen de wijkende schaamlippen. Vrijpostig likt hij op en neer. Vingertoppen op haar wang draaien haar gezicht opzij. De dunne huid van haar lippen wordt beroerd door iets ronds dat zacht en gloeiend is. Zonder er bij na te denken stulpt ze haar lippen er omheen. Een dikke eikel wordt in haar mond gedrukt. Lindsay’s hand tast omhoog, naar waar haar vingers rond de schacht sluiten die zich aan haar opdringt. Verkennend gaat haar tong er langs heen en weer. De sensatie bezorgt haar een geile rilling.

Zuigende lippen bedekken haar tepels. De zoekende vingers van haar linker hand vinden een keihard opgerichte schacht. Ze omvat zijn volle omvang, laat haar vingertoppen langs de fluweelzachte lengte glijden. De tong die onbekommerd speelt met haar klit, heeft gezelschap gekregen van een stel begerige vingers. Ze wentelen in haar drijfnatte spleet, tergen dat mythische plekje in haar onderbuik, acht vingerdikten onder haar navel. Ze glijden uit haar schoot omlaag, waar de toppen haar vocht uitsmeren over het smachtende mondje dat tussen haar billen prijkt. Het ongehoorde genot vaagt al haar gedachten weg.

Zaterdag 12 mei, 23.36 uur

In de bar van het hotel is het rustig. Jean voelt hoe de cognac zijn genoeglijke warmte verspreidt in zijn buik. Door het amberkleurige vocht in het glas in zijn hand ziet hij het schouwspel van de vlammen in de open haard. Zijn hand rust rond de schouder van Lindsay die tegen hem aan geschurkt op de chesterfieldsofa zit, haar kousenvoeten onder haar billen gevouwen. Hij voelt de warmte in haar lijf, de loomheid. Hij vergist zich niet, het is de tevredenheid die resoneert diep in haar binnenste. Hij draait zijn hoofd opzij, nestelt zijn neus in haar blonde haren. Zacht zijn ze en ze geuren naar vanille.

Zijn hand dwaalt koesterend langs de rondingen van haar lichaam. Het is gemaakt om te zwelgen in genot. Het is gemaakt voor seks. Vrouw, echtgenote, HR-manager. Moeder van een zoon. En diep in haar wezen woont een onverzadigbare hoer. Die van hem ook het daglicht velen mag. Hij neemt nog een teugje van zijn cognac.

Voor zijn geestesoog ziet hij weer het schouwspel. De blonde vrouw in vervoering, liggend op een picknickbank op een parkeerplaats ergens langs de snelweg. Wijdbeens en geblinddoekt. Hartgrondig kreunend terwijl de onbekende mannen beurtelings hun harde pikken in haar drijfnatte kut drijven. Gretig zuigend aan de schachten die zich opdringen aan haar mond, ze zover in haar keel toelatend dat het haar laat kokhalzen en naar adem happen. Het wond hem ongenadig op haar zo te zien.

Zijn vingertoppen rustend op haar blote schouder had hij toegekeken. Hoe de mannen haar hard namen. Hoe een van hen zich staand naast haar liet pijpen terwijl hij met uitgestrekte hand zijn vingers liet rondgaan rond haar klit. Hoe orgasme na orgasme door haar lichaam denderde. Hoe een van de mannen op de bank was gaan liggen en ze Lindsay hadden omgedraaid. Zodat ze haar gelijktijdig in haar schoot en in haar achterste konden nemen. Het had hem een geile rilling bezorgd te zien hoe de dikke pik moeiteloos in haar subliem getrainde rozenmondje was verdwenen.

De mannen hadden met hetzelfde gemak op en neer bewogen in haar kontje als in haar schaamteloos zuigende kut. Het natte, slurpende geluid had zich in zijn geheugen gegrift toen de zwaarst geschapen man zijn staander een paar keer helemaal in en uit haar spleet had gehaald. In haar peperdure kousen zaten ladders. Onder haar blinddoek hadden tranen met uitgelopen mascara haar blozende wangen bevlekt.

Het genot van de sandwich had het vocht uiteindelijk langs Lindsay’s dijen laten gulpen. Dat was voor Jean het signaal geweest dat het tijd werd af te ronden. “Abspritzen, jetzt.” Het verbaasde hem dat het hem geen enkele moeite had gekost dat gebod te laten klinken alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

Ze hadden Lindsay met haar blote billen laten plaatsnemen op de ruwe houten bank. Haar onderlijf had schraal aangevoeld. Weerwillig had ze ondergaan hoe de vreemde mannen zich uit haar openingen hadden teruggetrokken. Een deel van haar had nog lang niet genoeg. Maar een klein stemmetje had geklonken, smekend om alsjeblieft te mogen stoppen. Omdat het zó onvoorstelbaar lekker was, en zo heftig…
Ze had gerild toen de eerste klodders sperma haar hals hadden beroerd. Lekker warm voelden de spatten aan. Het voelde zo stout zich zo te laten onderspuiten. Onbewust kreunde ze van geil genot terwijl de strengen zaad haar neus en wangen raakten. Druppels vielen op en tussen haar geweken lippen, zodat de smaak doordrong tot haar verhemelte. Begerig had ze haar lippen afgelikt.
Wezenloos hadden haar vingertoppen het vocht uitgesmeerd over haar blozende huid. Zonder er bij na te denken waren haar vingers toen naar de slinkende pik het dichtste bij haar gegaan. Nog steeds blind tastend had ze het orgaan genomen en de resten sperma van de voorhuid gezogen. Het had haar genotvolle krampjes in haar baarmoeder bezorgd.
En toen had Jean haar bij de arm gepakt en haar mantel over haar schouders gelegd. Hij had de vreemde chauffeurs bedankt en haar resoluut terug geleid naar de wagen. Als in een trance was ze hem gevolgd.

Zondag 13 mei, 01 uur 08

De deur van de hotelkamer valt in het slot. Nog heeft Jean Lindsay niet toegestaan om zich te douchen. Hij ontdoet haar weer van haar jurk. Dan gebiedt hij haar te gaan liggen op het opgemaakte king-size bed. Wat anders kan ze doen dan gehoorzamen?

Hij draagt haar op haar knieën op te trekken met haar benen wijd zodat haar gebruikte spleet helemaal voor hem open ligt. Haar schaamlippen pruilen, ertussen glimt nog steeds het warme vocht. Ze ziet hoe zijn ogen zich aan haar voze lijf verlustigen. Dan knielt hij naast haar neer op het bed. Zijn gezicht brengt hij naar haar borst. Hij inhaleert haar aroma. Chanel No. 5, gecombineerd met haar zweet en de geur van opgedroogd sperma van vijf verschillende mannen. Een aroma waar hij geil van wordt.
Lindsay merkt hoe zijn neus verder langs haar lichaam gaat. Hij inhaleert de geur van haar schoot. Het bezorgt haar een begerig, ondeugend gevoel. Ook daar had ze een vleugje parfum aangebracht toen ze zich klaarmaakte voor hun liederlijke avontuur. Van tussen haar opengesperde dijen ziet ze hoe hij indringend in haar ogen kijkt. “Chanel nummer vijf, kutgeil en de geur van afgeneukte condooms… Een waanzinnig geil parfum, mijn meisje…,” hoort ze hem fluisteren.

Dan komt hij weer naar haar toe. Hij pakt haar hand, legt die op zijn kruis. Haar vingertoppen stulpen rond de harde zwelling die zich aftekent onder de stof van zijn pantalon. “Ik word zo bronstig van je, mijn verrukkelijke hoer…” De woorden bijten in haar gedachten, zorgen dat er een genotvolle rimpeling door haar onderlichaam trekt.
Lindsay ziet hoe hij zijn rits omlaag trekt. Met moeite werkt hij zijn harde geslacht uit zijn gulp. Dan drukt hij het omlaag, tussen Lindsay’s lippen die nochtans als vanzelf voor zijn mannelijkheid wijken. Ze hoort hem bronstig kreunen. “Zo ontzettend opwindend, een gehoorzame slet”. Ze vindt het onweerstaanbaar als hij zulke dingen tegen haar zegt. Als ze niet opgewonden is, maken zulke woorden haar nat. En met een schoot, nog nagloeiend van vijf volhardende pikken, neemt de redeloze lust haar weer in haar greep.
De woorden rollen over haar lippen zonder dat ze, ze heeft overwogen. “Toe, neuk me… Alsjeblieft…”.

Ze merkt hoe hij voorover buigt om ze te beroeren voor een kus.
“Jij hebt nog lang niet genoeg, is het niet, mijn verrukkelijke kleine hoer…?” fluistert Jean indringend. Hij ziet hoe een huivering door haar lijf trekt.
Traag schudt ze haar hoofd. Bijt op haar lippen en hijgt dan wezenloos: “Alsjeblieft, kom in me. Vul me… O, toe…”
De troebele blik in haar barnstenen ogen verraadt feilloos hoe het haar te moede is. Jean trekt zijn kleren uit.

Tussen haar opengesperde dijen knielt hij voor haar neer. Zijn hete eikel laat hij enkele ogenblikken tussen de plompe, natte schaamlippen op en neer glijden. Gereed om zijn vrouw terug in bezit te nemen. Dan zoekt zijn blik weer de hare.

“Zeg…,” zegt hij nochtans terloops. “Moest jij vandaag niet ovuleren…?”
Lindsay weet dat hij gelijk heeft. Maar zijn binnendringende geslacht vaagt al haar gedachten weg. Zijn krachtige lijf bedekt haar. Hij strengelt zijn vingers rond de hare. Als hij haar handen aan weerskanten van haar hoofd in het mollige bed drukt, klinkt het metalen geluid van twee trouwringen die schuren langs elkaar.